In 2018 schreef ik het boek Thuis zijn in het onbekende. Dit boek leest als een pleidooi voor het onbekende, het chaotische en het ongeordende. Het is een essayistisch lofdicht op de ‘kunst van het verdwalen’.
Thuis zijn in het onbekende werpt daarmee nieuw licht op hoe om te gaan met complexiteit en onzekerheid. Niet zozeer het vergroten van de beheersbaarheid is van belang, maar het veranderen van onze eigen grondhouding. In plaats van een toename van structuren, wetten, regels en procedures pleit ik voor een persoonlijke houding waarin creativiteit, improvisatievermogen en spontaniteit centraal staan. Geen oplossingen en snelle antwoorden dus, maar het leren liefhebben van steeds veranderende (persoonlijke en maatschappelijke) vragen.
Samen met cultuurtheoloog Frank Bosman heb ik de kern van Thuis zijn in het onbekende proberen te vatten in beeld.